Sliema, Malta, 2 november 2010

Hallo allemaal,

Op onze 'rustdag' wordt 's avonds het menu drastisch omgegooid omdat de groenteboer dicht is. Inkopen doen we in de piepkleine pijpelaatjes die hier supermarkt heten. De slager hakt eerst een half varken aan stukken, om daarna een bestelling koteletten voor de havenwerkers af te werken. Tussendoor schrijft hij steunend en met onze assistentie de bestellingen voor Maltese worstjes op, alvorens twee ons ham af te snijden. Als een raket zijn de prijzen van elektriciteit en gas ophoog geschoten na de invoering van de euro. Wim probeert behoedzaam uit te leggen dat dit niet aan de euro kan liggen. Consumenten moeten protesteren bij overheid en leveranciers als de euro misbruikt wordt voor prijsstijgingen. Zijn vrouw voelt daar wel wat voor. De oude prijs van flessengas, ongeveer 4 euro, is ook onwaarschijnlijk laag, als in Nederland makkelijk het zesvoudige wordt betaald. Euro erin, subsidies op gas eruit, daar lijkt het op. Krijgt de euro tenminste de schuld. Na een uur stappen we het winkeltje weer uit.

Voor de directe busrit naar de tempels van Hagar Qim betalen we tweemaal het standaardtarief van 47 cent. Op de glooiing van een heuvel aan de zuidkant van het eiland werden zo'n 1000 jaar vóór de eerste bloeitijd van Egypte vrij geavanceerde bouwwerken gebouwd. Voor het hakken en bewerken van de enorme zandstenen blokken bestond een handel in beitels met Sicilië, fascinerend! Aan het einde van de dag kijken we uit over de schilderachtige vissershaven van Marsaxlokk. Na wat schipperspraat over motoren en platbodems eten we een lokale visspecialiteit, de Lampuki.

We hebben ons huiselijke appartement inmiddels verruilt voor een nette nieuwbouw in Sliema. Niet verkeerd, maar ook niet huiselijk. Om gesleep met koffers te voorkomen nemen we zo'n traditionele roeiboot. Het hangt er nog even om of die buitenom kan. De golven van de wind van gisteren staan er nog. De schipper durft het aan en zo kijken we na een half uurtje tegen de hoge golven van de Middellandse Zee aan als we met de roeiboot in een dal belanden. De schipper is een vertrouwenwekkende oudere man. Nog even een kleedje over de koffers gelegd en dan hopen op de goede afloop.

Slenteren door Valletta verveelt nooit. Het paleis van de grootmeesters van de Johannieterorde is prachtig. Tegenwoordig zetelt de President in het gebouw. De ridders wisten van wanten. Valletta werd na de overwinning op de Turken in 1565 uit de grond gestampt. Op een prachtige manier. Zelf de Johanneskathedraal werd in een korte tijd voltooid. Hoe bont kan een bouwwerk zijn. Tussen al dat bont prachtige werken van o.a. Caravaggio en Preti.

Op de avond van zien we in het antieke Manoel theater de komische thriller 'Death of a Doornail' inclusief Muppets vanaf het balkon. Zowel de voorstelling als het theater laten ons griezelen vanwege Halloween.

Een simpele rondvaart door de havens leert ons veel over de scheepsbouw (nu vooral reparatie), de dokken en de cruiseterminal. We varen ook langs om oude 'thuis' in Victoriosa.

Een busrit van een uurtje en een overtocht van 20 minuten en je staat op het pittoreske zustereiland Gozo. In de hoofdstad Victoria (Rabat) dwalen we door de oude wijk Il-Borgo en bezoeken de citadel. Dat levert, naast alweer een bonte kathedraal, ook een prachtig uitzicht op. In de straffe wind vergapen we ons aan de rotsboog, The Azure Window, bij Dwerja Bay. De grillige hoge golven en het opspattende water completeren het tafereel.

We kijken terug op een leuk, relaxed en zonnig verblijf op de eilanden van dit vriendelijke en fascinerende land!

Een laatste Mediterrane groet van Koen en Wim.