Zomertocht Vrouwe Fortuna 2011

Vrijdagochtend 29 juli scheept de eerste ploeg zich in en worden de laatste verse inkopen aan boord gebracht. Water en olie bunkeren en dan onderweg naar de Westeinder Plas. Daar hijsen we de zeilen en kunnen meteen de taken aan dek worden ingedeeld. Lunchend aan dek varen we tussen de schilderachtige eilandjes terug naar de Ringvaart van de Haarlemmermeerpolder. Een Boeing 747 lijkt het topje van de mast te raken als we Schiphol Oost passeren. Als we voor de brug naar het Nieuwe Meer wachten serveert Koen zijn eerste maaltijd: een goedgevulde macarori.

Op de rede van Amsterdam meren we af om op het konvooi te wachten dat 's nachts door de stad zal varen. We mogen pas om 01.30 u. de sluis invaren. Daar zorgt een verwarde man voor veel oponthoud. Hij zegt een schotwond te hebben. Politie, ambulance erbij. Het blijkt mee te vallen maar de sluis mag pas leeg als de politie alles heeft opgetekend. Het is een koude nacht en niet de vlotste doorvaart. Warme hapjes houden ons op de been en we meren in het ochtendgloren af aan de Houtkade in Amsterdam.

Een paar uur slaap en dan via het Binnen IJ naar de Oranjesluizen. We voelen ons nietig naast een supercruiseschip dat wordt afgemeerd. Dan het ruime sop op: het Markermeer, onderweg naar Marken. Met een matig windje, aan de wind varend, komen we een heel eind. Een minihaventje en een schilderachtig dorpje. Als alle toeristen weg zijn is het verstilde schoonheid.

Dan onderweg naar Enkhuizen. De beloofde wind blijft uit dus motoren we een paar uur naar het naviduct in de dijk Enkhuizen-Lelystad. Als van ouds is de stad gastvrij en worden we opgewacht door een havenmeester in een rubber bootje. Afgemeerd wordt in de oude buitenhaven, geriefelijk voor de passagiers. Genoeg tijd om te passagieren, even langs te lopen bij de Enkhuizer Zeevaartschool en weer lekker aan boord te eten.

De volgende dag is er ook geen wind, maar het is plots een warme dag! We dobberen wat met alle zeilen op. De jonkies (kleinkinderen van Jopie) zorgen voor een waterballet door van de giek en het schip af te springen en te duiken. Het laatste stuk motoren we rustig naar Lemmer. Een vertrouwd plekje in de buitenhaven. Helaas nemen we afscheid van de jonkies. Maandag is een rustdag die we met allerlei klusjes doorbrengen. Zo staat de zonnetent voor het eerst. Een deel van de passagiers maakt een uitstapje met de bus naar Joure. 's Avonds is de ploeg voor het tweede deel van de tocht compleet. Negen passagiers en vier bemanningsleden.

Tijdens de tocht van Lemmer naar Harlingen laat de wind het weer afweten. We strijken de zeilen en motoren verder. Langs stadjes als Stavoren en Workum. De sluizen bij Konwerderzand laten ons door naar het zoute water van de Waddenzee. Het is een mooie middag/avond waarop de zeehonden ons begeleiden. Op zeil bereiken we Harlingen waar we aan het Plankenpad in de buitenhaven aanmeren. De weersvooruitzichten zijn niet best dus wordt besloten om de volgende dag naar Nes te varen. Dan zijn we al een heel stuk oostelijker op het Wad. Het eerste wantij wordt met enige spanning genomen. Kloppen de berekeningen? Een half uur voor de geplande tijd meren we aan langs een werkschip vanwege de propvolle haven van Nes. Het is een rustig en mooi plekje. Er is tijd om Ameland te verkennen, omdat we de volgende dag pas om 13.00 uur vertrekken om een groot deel van de reis naar Schiermonnikoog te maken. De passagiers maken een flinke strandwandeling. Ook nu passeren we twee wantijen. De wind is gunstig en soms lopen we ruim 6.5 knopen (ruim 10 km p/u). Na het laatste wantij laten we het anker vallen op het Wierumerwad. Langzaam zakt het water en dan liggen we vrijwel droog in een schilderachtig landschap van zandplaten vol klein leven, vette blubber en kreken. Zo valt de avond over het Wad en het schip. Ondanks twee checks in de nacht blijken we op het laatste moment toch tegen het anker te zijn aangedreven. Om schade te voorkomen bij opkomend water takelen we met een dommekracht en een anker het stokanker een beetje naar voren. Na een paar uur dobberen we weer. De haven van Schiermonnikoog blijkt overvol dus zetten we koers naar Lauwersoog.

Het weer wordt slechter en slechter. De voorgenomen reis naar het piepkleine haventje van Noordpolderzijl over twee wantijen en de drempel van de haven durven we niet aan, dus koersen we de volgende dag door de Robbegatsluis het Lauwersmeer op. In de oude Lauwerszeeplaats Zoutkamp meren we af na een heftige tocht op de fok. Tijdens het passagieren schijnt de zon weer en ziet alles er vriendelijk uit. Het visserijmuseum verhaalt van het roemrijke verleden van Zoutkamp.

In de stralende zon zetten we weer koers naar Lauwersoog. Schiermonnikoog heeft plaats voor ons. In de loop van de dag neemt de wind weer behoorlijk toe, zodat we in heftig weer de kronkelende kreek van het haventje moeten vinden en volgen. We lopen vast en wachten even op het anker op hoger water. Ook de haveningang is nog niet diep genoeg, maar na enig manoevreren met de vaarboom en de motor leggen we in de harde wind aan. Aan stevige trossen ligt het schip in de wind. Binnen is het warm, buiten giert windkracht zeven.

Dinsdag nog steeds heftige wind maar droger. Uitstekend voor iedereen om het eiland te verkennen. Vandaag om 7 uur 's ochtends afvaart vanaf Schiet. 's Middags speuren naar zeehonden oostelijk van Lauwersoog. Morgen naar Dokkum en dan via Leeuwarden terug naar Lemmer, waar we afscheid nemen van 6 van de huidige passagiers. Op zondag komen er 3 passagiers bij (waaronder Koens moeder). Met hen varen we via IJssel- en Markermeer, Noordzeekanaal, Haarlem weer terug naar Oude Wetering. Maar dat duurt nog een hele poos.

Nu verder genieten van het prachtige Wad!

Hartelijke Waddengroeten van Koen, Wim en alle passagiers!