Hallo allemaal,

Hier het vervolg van onze reisimpressies.

Vroeger en nu drukt het water een belangrijke stempel op New York. Door de strategische ligging en de mix van rotskust en vruchtbaar achterland vestigden Nederlanders en Engelsen zich. De grootste haven aan de oostkust van de Verenigde Staten is grotendeels uit de stad vertrokken. Zeeschepen hebben plaatsgemaakt voor de vele ferry’s, binnenvaartschepen en pleziervaart. De vuurtorens getuigen nog van de oude tijd. Een vaart op de watertaxi en de oversteek naar Staten Island leveren altijd nieuwe zichthoeken op de stad en het vrijheidsbeeld op. Vervallen pakhuizen en pieren maken steeds meer plaats voor een wandelgebied. In de ochtend steken we de drukke straat over en nuttigen we het ‘haverontbijt’ op de pier met zicht over de Hudson en ‘Downtown Manhattan’.

Op Staten Island maakt de metro vele stops langs dorpen als ‘New Dorp’, Nassau en Huguenot. Het eiland van vissers en boeren is het nu vooral slaapeiland. Op het zuidelijke puntje krijgen we uitleg over de mislukte poging van John Adams en Benjamin Franklin om in 1776 de vrijheidsoorlog met de Engelsen te beëindigen. Het Conference House wordt gekoesterd en is gerestaureerd met uit Nederland geïmporteerde speciale originele bakstenen.

De smeltkroes van culturen is de voedingsbodem voor vele theatervoorstellingen. We zien Helder Guimaraes, een fantastische illusionist. Hoe kom je op de pincode van de telefoon van volstrekt vreemden? Met een deel van de Ierse gemeenschap kijken we naar komisch/ontroerend autobiografisch toneelstuk ‘How to Keep an Alien’. Met haar onnavolgbare oogopslag illustreert Sonya Kelly (auteur en speler) de moeilijke weg om haar vriendin uit Australië over te laten komen naar Ierland.

Kort in de rij in de ochtend en ’s avonds naar de musical ‘Beatiful’, het verhaal van Carole King. Eerst meer dan dienstig voor andere artiesten (Locomotion, Take good care of my baby, It might as well rain untill September) werd ze legendarisch door haar solocarrière. Na een bezoek aan het filmmuseum in Queens maken we in de regen het openlucht FOLD (Freak Out Let’s Dance) Festival mee dat Nile Rogers in het Forest Hill Stadion organiseert (waar The Beatles en de Stones lang geleden optraden). Na CHIC steelt Bette Midler op onnavolgbare wijze de show (o.a. Wind beneath my Wings, Route 66). Earth, Wind and Fire sluiten de avond af.

Voor de lijst op de middelbare school gelezen door Wim: ‘A Taste of Honey’, een debuut van de 19-jarige Shelagh Delaney dat in 1959 insloeg als een bom. Verwaarloosd door haar moeder krijgt een jong meisje een kind van een zwarte matroos. Een homovriend wil de vaderrol spelen. Fantastisch gespeeld in een simpel decor. Toevallig weer een homothema.

We hebben een leuke borrel thuis met twee collega’s van Wim die werken op de permanente vertegenwoordiging bij de Verenigde Naties. Op uitnodiging luisteren we in de Nederlandse Club naar een gepassioneerde uitleg door Paul Lightfoot en twee dansers over de komende voorstellingen van het Nederlands Danstheater in New York.

Als noodzakelijk vervoermiddel is de metro ook een sociale ontmoetingsplaats. Jongen stapt in en maakt aardige opmerkingen over rode damesschoenen. Een warm gesprek volgt. Start van een vurige romance? Nee, jongen neemt afscheid, is onderweg naar zijn vriendin. Even verderop kijkt een meisje wat angstig opzij: een wat doorleefde man dreigt haar schouder als hoofdkussen te gaan gebruiken. Misschien als reactie op pogingen in enkele zuidelijke staten maakt New York duidelijk dat mensen hun seksuele identiteit zelf bepalen en kiezen welke WC ze willen gebruiken. Lijkt volstrekt logisch, maar dit is de VS.

Heerlijk om af en toe te ontsnappen aan de prikkelende drukte. Zo reizen we naar het randje van de wijk De Bronx, waar het huis van Adriaan van Cortland een landmark is. Een deel van zijn plantage is nu park. Een andere oase zijn de ‘Cloisters’, kerkelijke kunst en gebouwen uit de middeleeuwen. Natuurlijk bekijken we ook een deel van het moedermuseum van moderne kunst. Met de zon strak aan de hemel staan we in de ochtend na 45 minuten op een lang stil strand aan de Atlantische Oceaan. In een mooi gedenkparkje voor 9/11 staat een jongetje in ‘firefighter’ pak bij het firefighter monumentje. Er vliegen prachtige vlinders.

De ‘Walking City’ doen we eer aan. Op een zondag lunchen we in de wijk Williamsburg in Brooklyn. Een hippe wijk in opkomst waar veel lokale kunstenaars hun werk aanbieden. Als we doorwandelen komen we in de wijk Greenpoint. In dit ‘klein Polen’ koffie met gebak tussen de Poolse vlaggen. Greenpoint is ook in opkomst, maar de klap van het vertrek van de scheepsbouw nog niet te boven. Met de watertaxi zakken we af naar Dumbo, een klein levendig wijkje onder de Brooklyn Bridge. Veel gezelliheid: sport in het park, families flaneren, bruiden worden gefotografeerd rondom de gerestaureerde carrousel. Een mooie wandeling door een deel van Harlem met Michael. De immense kathedraal van St John wordt o.a. opgesierd door een drieluik van Keith Haring en frivole mannetjes. Op duidelijke lidtekens na heeft Harlem de tijd van verpaupering en criminaliteit grotendeels achter zich gelaten. Soms prachtig gerestaureerd, soms dichtgetimmerd: de herenhuizen van begin twintigste eeuw. De Strivers Row: herenhuizen in gele baksteen met de ruimte voor het koetshuis achter.

Gelukkig kunnen we nog een paar dagen genieten van deze dynamische metropool. Nu eerst het tweede verkiezingsdebat. We zijn wel ‘verplicht’ er naar te kijken.

Reizigersgroet,

Wim en Koen