Het is altijd een wonderlijk moment: het eigen huis ervaren na een wekenlange reis. Onderweg vervagen de dagelijkse huiselijke beelden snel. De wereld van bezittingen is ineens heel klein: twee koffers en twee kleine rugzakken. Na een paar dagen thuis is het reisleven vervaagd omdat het huis en de spullen je weer omarmen.

De laatste dag in Chicago zou anders verlopen dan gepland. Geen bezoek aan het kunstmuseum en een afscheidsdiner in de wijk ‘Boystown’. Plots flitst een mailtje op met de mededeling dat de vlucht van morgen (zondag) is geannuleerd. Nadere informatie zou volgen. Omdat we geen zin hadden in moeilijke overstappen en later thuis zijn hebben we daar niet op gewacht. Zo pakten we in hoog tempo de spullen in om die middag nog terug te vliegen, omdat er nog stoelen beschikbaar waren.

We kijken terug op een prachtige en verrassende reis. Met plezier hebben we het (arbeidsintensieve) weblog gemaakt. Dat zoveel van jullie de reis ook op deze manier en via facebook hebben meegemaakt en reactie hebben gegeven maakt het extra speciaal.

Mooi om in jullie reacties te lezen dat we onze beleving van de geschiedenis en natuur en weidsheid van het ruige landschap een beetje konden overbrengen. Het is een inherente schoonheid die geen toeristische attracties nodig heeft om te boeien. Een wandeling door een bos met bomen die duizenden jaren oud zet een mensenleven in een ander perspectief. De bezorgdheid over de bosbranden was terecht, maar we hebben er geen last van gehad. Positief was de bijzondere ontmoeting met zovele vrijwillige brandbestrijders uit het hele land.

Jullie bleken ook scherp te observeren! De in Halifax aangekochte gewichtjes kregen aandacht. We gebruikten ze in de online afleveringen van ‘Nederland in Beweging’. Tenslotte zit je uren in de auto. Ook vonden we wat we zochten achter de schaal in ons verblijf in ‘Dildo’.

En ja, Cariboes worden gegeten en op zeehonden wordt gejaagd voor o.a. bont. De ‘knuffelzeehond’ in onze Waddengebied wordt in het zeegebied van Newfoundland en Labrador vanwege de miljoenen exemplaren als plaag gezien. Men probeert producten te maken met het vlees van de gejaagde zeehonden en van bont gemaakte laarzen zijn te koop.

Naast de bezienswaardigheden en de natuur is ook het kennis nemen van het leven op de meest afgelegen plaatsen (en dan nog in de zomer) een verrijking. We hopen deze indrukken nog lang vast te houden en, net als jullie deden, nog vaak van de foto’s en verslagen te genieten.

Reizigersgroet,
Koen en Wim.