Alle facetten van het Nieuw-Zeelandse buitenleven komen we op de camping tegen. Van minitent tot buscampers, van vakantiehuis tot overnachtingshut. Altijd is er een centrale keuken en het sanitair is goed en over het algemeen schoon (aan douchen in de camper wagen we ons niet). Het is inmiddels echt zomer, met temperaturen boven de 20 graden.

De tocht voert naar het noorden langs Lake Wanaka en de Makarova rivier. Al snel verschijnt te besneeuwde top van Mount Pollux. De combinatie met groene bergen en het rivierlandschap levert mooie vergezichten.

Een korte wandeling vanaf de weg en we staan bij de 'Blue Pools'. Je zou er zo in willen poedelen. In de kunstzinnige creaties van riviersteentjes herken je zelfs mensfiguren (Koningin Wilhelmina)?

Onderweg zien we dat het smeltwater zijn weg vindt door spelonken en prachtige watervallen.

De weg is bochtig en bergachtig. De degelijke en krachtige Mercedes bus bewijst zich. De kust bij Haast is bekend door de prachtige vergezichten, zandvliegen en whitebait. Dat laatste is een soort zeer jonge spiering die in de rivier wordt gevangen tot eind november. Bij een klein vissershuisje kopen we deze delicatesse ingevroren.

Campings zijn schaars dus besluiten we 'wild' te gaan. Zo staan we met een paar campers aan Lake Paringa, samen met duizenden zandvliegen. Ze hebben bloed nodig om te paren (wat beestachtig) en laten behoorlijke jeuk achter. Van de whitebait maakt Wim volgens recept van de vissersvrouw een heerlijke omelet.

Het ontwakende meer is wonderschoon. Een witte wolk omringt de berg. Het dampende regenwoud wordt wakker. Eerste bestemming is de Fox Gletsjer. De weg loopt deels door regenwoud en langs de kust. Plotseling staan we stil bij een 'wens en groet' strand. Het landschap blijft inspireren om berichten achter te laten. Deze keer op keien die gecombineerd worden met drijfhout. Natuurlijk hebben ook wij een boodschap...

Fox Gletsjer is imposant. Een bijzondere vochtcirculatie zorgt er voor dat de gletsjer van boven aangroeit en tot zeeniveau reikt. Ook hier warmt het op. Toch raar dat die irritante helikopters en vliegtuigjes er boven blijven vliegen.

Bij Greymouth parkeren we ons huis direct achter de zeereep. Zo lopen we met tafel en stoelen naar het vrijwel verlaten strand waar we in de zon eten. De natuur trakteert op een purperen zonsondergang.

We slapen wat onrustig door de vlagerige wind die op de bus beukt. Het weer begint wat aarzelend maar het wordt zonnig. De taxichauffeur die ons naar het station in Greymouth brengt durft niet te klagen over 27 graden. Vanaf maart heeft het geregend!

Greymouth heeft gepiekt tijdens de goldrush en het steenkooltijdperk, maar is nu wat slaperig. We nemen de Tranz Scenic trein naar Arthurs Pass, halverwege de verbinding met Christchurch. Heerlijk om op deze manier van het landschap te genieten. Na 15 minuten tunnel staan we in een gehucht van 50 zielen. Uitvalbasis voor trekking door de bergen, zomer en winter. Twee brutale Kea's stelen de show. Een busrit van nauwelijks 2 uur brengt ons tot voor de deur. Weer eten we heerlijk op het strand. Dit is pas echt vakantie!

Hartelijke groeten van Koen en Wim.