Charlottesville, Virginia, USA, 29 oktober 2012

Groeten uit een stormachtig Amerika!

We zijn ruim 2 weken aan het trekken door het Oosten van de VS en nu halverwege. Het zal jullie niet ontgaan zijn dat er een orkaan over dit gebied trekt. Wij zitten nu in het binnenland en wachten af tot 'de kust weer veilig is'!

Zondagochtend checken we in bij US Airways voor de vlucht naar Philadelphia. In ruim 8 uur bereiken we de plaats waar de VS is ontstaan. Na de landing werkt alles efficiënt op de overzichtelijke luchthaven. Als we even later op de snelweg in onze 'compact car' zitten, besluiten we na een half uurtje toch om te draaien. Na een upgrade starten we de trip opnieuw in een nieuwe Volkswagen Passat. Dat blijkt voor de lange afstanden een goed keus!
In Pennsylvania rijden we 'Dutch Country' binnen. Een wonderlijke mix van culturele achtergronden. 'Dutch' heeft weinig met Nederland te maken, maar alles met de Duitse en Zwitserse immigranten in de 18e en 19e eeuw.
De volgende twee dagen ervaren we het relaxte en liefelijke glooiende platteland van de Amish en Mennonieten. Amish hebben kleinschalige melkveebedrijven. Verschillende generaties wonen op de boerderijen, die geen elektriciteit hebben. Sierlijke koetsjes van de Amish mengen zich in het 21ste eeuwse verkeer. Wie geen koets heeft gaat op de stepfiets. De Amish splitsten zich in de 17e eeuw af van de Mennonieten, die een moderner leven toestaan. Beide groepen vormen grote minderheden in het gebied dat we bezoeken.
Na enige twijfel gaan we per koets door het gebied en bezoeken een boerderij van de Amish. We horen dat, na een periode van relatieve vrijheid tijdens de pubertijd, slechts 10 % niet meer terugkeert in de Amish gemeenschap. De grootste zonde is wel als volwassene gedoopt worden en toch het geloof de rug toe keren. Dan blijven familiedeuren vaak voorgoed gesloten.
In een enorm nieuw theater kijken met honderden anderen naar een wat saaie voorstelling van het bijbelse verhaal Jonah, inclusief levend vee. Sight and Sound Theater worden wel als het christelijke Broadway gezien.
We passeren leuke plaatsen als Winchester en na een paar uur rijden we de 'Skydrive' (de bergkam) op in het Shenandoah National Park. Prachtige vergezichten over de bomen in herfstkleuren en de groene vallei. Onze eenvoudige cabin staat op palen aan de Shenandoah rivier in Luray. Op de waranda gezonde maaltijdsalade en goed ontbijt in de ochtendnevel. Weer eens wat anders dan 'all you can eat'.
We maken een paar wandelingen. De Lewis waterval blijkt een bescheiden stroompje, maar het uitzicht is fantastisch. In drie kwartier klimmen we de berg weer op. Het is zo'n 25 graden, uitzonderlijk warm voor de tijd van het jaar.
We dalen af naar Highway 81 en 'pauzeren' in een grote antiekmall. In een fraai openluchtmuseum ervaren we de transformatie van het Amerikaanse platteland. Van Indianennederzetting tot moderne boerderij van de emigranten. Vaak van goede Europese komaf bivakkeerden ze soms jaren in een blokhut tot het land voldoende opbracht.
Staunton is einddoel. Een klein stadje met een opmerkelijk Shakespeare theater. We zien 'The Merchant of Venice' in een setting uit de tijd van Shakespeare. Het theater is een replica en tijdens de los gespeelde voorstelling wordt het publiek soms aangesproken, muziek gepeeld en gezongen. Een dolle boel.
Serieuzer van aard is de Wilson bibliotheek die bij het geboortehuis van de latere President
Wilson is gevestigd. Een bijzondere man, die als al kind wist dat hij President zou worden. Dat is nog eens focussen! Een parallel met de huidige tijd is de veranderende wereld buiten de VS. Hij maakte van een isolationistisch land een supermogendheid. In een kantoortje van de Obama campagne praten we met vrijwilligers. Zij zien Europa als een voorbeeld. Tja, ons hoef je niet te overtuigen! Bijzonder dat een Amerikaanse president voor het eerst zijn expliciete steun geeft aan het huwelijk tussen mensen van hetzelfde geslacht.
Tijd voor iets van luchtiger aard. We zien het 'afstudeerproject' van de kinderafdeling van de toneelschool: 101 Dalmatiërs en 'Sleepy Hollow' van de pubers. Natuurlijk wat geduw en getrek op het toneel, maar grappige voorstellingen en even een onderdompeling in het normale Amerikaanse leven.
Orkaan 'Sandy' dwingt ons het reisschema aan te passen. De kust wordt bedreigd door overstromingen en winden tot 75 mijl per uur. We rijden een stukje verder naar Charlotteville, vestigingsplaats van de universiteit van Virgina. 's Avonds kunnen we in het oude Paramount Thearter Natalie Cole bijna aanraken. Daar zien we een prima zingende en spontane dame begeleid door een uitstekend orkest. En ja: Unforgettable!
In zijn eigenhandig ontworpen huis, Monticello, krijgen we een kijk op het leven van de 3e president,Thomas Jefferson. Boer, reiziger, architect en politicus. Een gedreven man de onafhankelijkheidsverklaring schreef die alle mensen het recht geeft op leven, vrijheid en geluk. Hoewel de slavernij daar niet in paste zag hij geen mogelijkheid om die af te schaffen.
Hij voegde wel de daad bij het woord door de universiteit van Virginia op te richten en zelf de gebouwen te ontwerpen en te bouwen. Onderwijs is volgens Jefferson een van de fundamenten om de gewenste samenleving te bereiken.
In de eerste regen van 'Sandy' lopen we over de 'campus' uit 1825. Officiële tours zijn vanwege het weer geannuleerd. Rondom een prachtig rechthoekig gazon liggen studentenkamers. Aan de noordkant ligt de 'Rotunda', de helft zo groot en gebaseerd op het Pantheon in Rome. Ook de colleges zijn geannuleerd. Rond twaalf uur zie we, enigszins tot onze verbazing, zowel dames als heren in witte badjassen over de oude campus lopen. Het heeft een spartaanse reden: het sanitair wordt gedeeld in kleine badhuizen. We drogen wat op bij een koffie in één van de bibliotheken: grote gemeenschappelijke ruimtes.
Een keurige dame op het Miller Institute of Public Affairs bevestigt dat we de lezing van Madeleine Albreight (was minister van Buitenlandse Zaken onder Clinton) moeten missen vanwege het slechte weer. Ook de winkels sluiten, dus er zit niets anders op dan op onze geriefelijke kamer, wachten totdat 'Sandy' voorbij is. Hopelijk kunnen we morgen weer verder richting de kust.

Stormachtige groeten van Koen en Wim.