Met enige weemoed nemen we afscheid van ons gastvrije appartement In Port Fairy. Even later reiken de zachtgele velden tot aan de horizon. Ze worden onderbroken door prachtige bomen. Een lange rit, die voor een deel door Koen wordt gereden!

De spitse bergen van het voorgebergte van de Grampians doemen op uit de gele velden. In Dunkeld worden we bij de 'Information' weer uitstekend geholpen. Een keurige mevrouw die in Oxford Engels onze plannen 'even' bepaalt. Zo lopen we een uurtje later een paar kilometer op het heetst van de dag de hoogste berg op. Er is geen sterveling. Moeten we onze 'juf' vertrouwen? Het blijkt een wandeling met prachtige vergezichten. We zien bijzondere struiken en bomen en bijvoorbeeld een soort kaketoe en insecten. Lunchen op het topje. Het informatiecentrum geeft een bijzondere blik in de fascinerende cultuur van de Aboriginals (tienduizenden jaren oud).

Na een 'watervalletje' rijden we het park weer uit naar Horsham. Een blik in één van de oude hotelletjes is voldoende: het bevestigt de indruk van Bill Bryson (de schrijver van het boek ''Down Under' dat we hier lezen): van de buitenkant ziet het er nog aardig uit, maar van binnen wel erg jaren 50. Ons motel is niet veel jonger maar is keurig en schoon.

Van Horsham naar Tanunda in de Barossavallei (bij Adelaide) is ruim 400 km. We rijden allebei een deel. Lunchen in Bordertown (grens tussen Victoria en South Australia, het horloge gaat een half uur terug). Een leuk koffietentje, waar de tijd ook heeft stilgestaan. De eigenaar heeft een eigenaardige verzameling van gebruikte (sport)schoenen. Toch wel eerlijk om zo voor je afwijking uit te komen.

De weg is eindeloos met af en toe een boerderij. Ze hebben vaak originele brievenbussen. Een melkbus, een boomstronk etc. Wel makkelijk om het adres te vinden. 'Na twee uur rijden letten op de melkbus aan de rechterkant', of zoiets.

Stoffig tijden we het wijngebied in. In Horsham hebben we op internet Hall Manour gereserveerd, tegen een gereduceerde prijs. Het blijkt een prachtig en ruim appartement in een zandstenen cottage.

Heerlijk om weer even op verhaal te komen.

Omdat we wijn willen proeven huren we voor een halve dag (het wordt heet) fietsen. Zo bezoeken we drie 'cellar doors', zoals dat heet. Bij een wijnmaker krijgen we een interessante uitleg en maken we een wandeling door de wijngaard. We proeven heerlijke wijnen o.a. van wijnstokken die ruim 160 jaar oud zijn.

's Avonds drinken we een meervoudig bekroonde rode wijn bij onze zelf bereide maaltijd.

Op naar Adelaide. Om half elf 's ochtends is het al 27 graden. De stad blijkt rustig met mooie oude panden in het centrum. Met de regionale trein rijden we naar Port Adelaide, stappen te vroeg en daarna te laat uit en laten ons bezweet in een stoel zakken aan de waterkant met een ijskoffie. Het is ruim boven de 30 graden inmiddels.

In het zeepaardmuseum worden we door de eigenaars (een echtpaar) van het ene naar het andere aquarium 'gesleurd'. De mannetjes broeden de eieren uit en blazen hun buik op met water om de vrouwtjes te imponeren. Daarna spuit het vrouwtje de eitjes in de man. Wonderlijk. Zo ook de piepkleine paardjes als ze net geboren zijn.

Na een bezoek aan een aardig maritiem museum houden we het voor gezien. Met de (koele) bus terug naar ons appartmentje in de stad. Ondertussen koelt het wat af en verorberen we een pizza op een terras uit de zon en in het windje dat is opgestoken. Die warmte belooft wat voor de komende week... Morgen met de beroemde Ghantrein in 25 uur naar het hart van Australië, naar Alice Springs. Vandaar een week met een 4-wheel-drive door The Red Centre (met als hoogtepunt natuurlijk Ayers Rock) met temperaturen boven de 40 graden... Of ze daar ook internet hebben... Jullie merken het wel!

Hartelijke groeten van Koen en Wim.